Üç Arkadaşın Doğaya Katkı Masalı
Üç Arkadaşın Doğaya Katkı Masalı: Bir zamanlar, üç yakın arkadaş vardı. İsimleri Ela, Deniz ve Toprak’tı. Bu üç arkadaş, doğayı çok seven ve ona değer veren kişilerdi. Bir gün, ormanın derinliklerinde yürürken karşılarına eski bir cadı çıktı. Cadı, onlara doğanın büyük bir tehlike altında olduğunu ve yardıma ihtiyacı olduğunu söyledi.
Ela, Deniz ve Toprak, hemen cadının sözlerine inandılar ve doğaya yardım etmek için bir araya geldiler. İlk olarak, ormanın temizlenmesine yardım ettiler. Çöpleri topladılar, ağaçları suladılar ve kuşlara yuvalar yapmaya başladılar. Her gün, birlikte doğaya katkıda bulunarak onu korumaya çalıştılar.
Bir gün, ormanda dolaşırken karşılarına devasa bir yangın çıktı. Alevler yükseklerde dans ederken, Ela, Deniz ve Toprak ne yapacaklarını düşündüler. Ancak, birden aklına bir fikir geldi. Ela, Deniz ve Toprak, hemen su toplamaya başladılar ve yangına karşı koymak için ellerinden geleni yaptılar.
Sonunda, uzun uğraşlar sonucunda yangın kontrol altına alındı ve doğa kurtarılmış oldu. Ela, Deniz ve Toprak, birlikte çalışmanın ve doğaya değer vermenin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anladılar. Artık, herkesin doğaya nasıl katkıda bulunabileceğini öğrenmeleri gerektiğini düşündüler.
Üç arkadaş, köylerine döndüklerinde hemen insanları doğaya karşı daha duyarlı olmaları konusunda bilinçlendirmeye başladılar. Eğitimler düzenlediler, fidan dikim etkinlikleri düzenlediler ve herkesi doğaya karşı sorumlu olmaya teşvik ettiler.
Sonuç olarak, Ela, Deniz ve Toprak’ın çabalarıyla köyleri ve çevresindeki doğa daha temiz ve güvenli hale geldi. Herkes doğaya daha fazla saygı göstermeye başladı ve çevreyi korumak için ellerinden geleni yapmaya başladı. Üç arkadaş, birlikte çalışmanın gücünü ve doğaya katkı sağlamanın önemini öğrendiler.
Şimdi sana soruyorum, sen de doğaya nasıl katkıda bulunabilirsin? Belki de bir ağaç dikerek, çöpleri toplayarak ya da kuşlara yuva yaparak doğayı koruyabilirsin. Unutma, küçük de olsa yaptığın her şey doğaya büyük bir katkı sağlayabilir.
