Taksi Şoförü ve Ejderha Mağarası Masalı
Taksi Şoförü ve Ejderha Mağarası Masalı: Bir zamanlar, küçük bir köyde yaşayan bir taksi şoförü varmış. Adı Ahmetmiş. Ahmet, köydeki herkes tarafından sevecenliği ve yardımseverliği ile tanınan biriydi. Bir gün, köylerine yakın bir yerde Ejderha Mağarası olduğunu duymuş. Bu mağaranın içinde büyük bir ejderha yaşadığı ve mağaraya girenlerin geri dönmediği söylentileri köyde dolaşıyormuş.
Ahmet, meraklı birisiymiş ve bu söylentileri duyunca hemen harekete geçmeye karar vermiş. Bir sabah, taksi arabasını alıp Ejderha Mağarası’na doğru yola çıkmış. Yolda, karşısına bir peri çıkmış. Peri, Ahmet’e mağaraya gitmemesi konusunda uyarılarda bulunmuş ama Ahmet kararlıymış. Peri, ona bir sihirli değnek verip, “Bu seni koruyacak, ama dikkatli ol” demiş.
Ahmet, sihirli değneği alıp yola devam etmiş. Sonunda Ejderha Mağarası’na ulaşmış. Mağaranın önünde devasa bir ejderha duruyormuş. Ejderha, alevler saçarak Ahmet’e doğru gelmiş. Ahmet, korkmadan sihirli değneği kullanmış ve ejderhanın alevlerini söndürmüş. Ejderha, şaşkın bir şekilde geri çekilmiş.
Ahmet, cesaretle mağaraya girmiş. İçeride, altınlarla dolu bir oda ve bir sandalye görmüş. Sandalyenin üzerinde küçük bir not varmış. Notta, “Eğer gerçekten cesur biriysen, altınları alabilirsin. Ama bunun bedeli olacak” yazıyormuş. Ahmet, altınları alıp geri dönmek istemiş ama birden sandalye ona kapanmış ve kilitlenmiş.
O anda, mağaranın derinliklerinden gizemli bir ses duyulmuş. Ses, Ahmet’e bir soru sormuş: “Gerçekten cesur musun? Yoksa sadece altınları mı istiyorsun?” Ahmet, içinden geçen cesaret ve merakla sesin geldiği yöne doğru ilerlemiş. Karşısına çıkan bir ayna, ona kendi yansımasını göstermiş. Ahmet, aynaya baktıkça içindeki gerçek niyeti fark etmiş.
Sonunda, Ahmet gerçekten cesur olmanın sadece dış görünüşle değil, içten gelen bir duyguyla ilgili olduğunu anlamış. Altınları geri bırakarak mağaradan çıkmış. Dışarı çıktığında, peri onu bekliyormuş. Peri, Ahmet’e gülümseyerek, “Gerçek cesaret, içindeki iyilik ve doğrulukla ölçülür. Sen gerçek bir kahramansın” demiş.
Ahmet, periye teşekkür edip köyüne dönmüş. Artık herkes ona daha da saygı gösteriyormuş. Ejderha Mağarası’ndan döndüğünde, Ahmet’in yüzü gülüyormuş. Çünkü o, gerçek cesaretin ve iyiliğin değerini öğrenmişti.
Bu masaldan çocuklarımıza şunu sormak istiyorum: Gerçek bir kahraman olmak için neye ihtiyacımız var? Cesaret sadece dışarıdaki tehlikelere karşı mı gereklidir yoksa içimizdeki doğruluk ve iyilikle mi ölçülür? Belki de gerçek kahramanlık, içsel gücümüzü keşfetmekle başlar. Sizce de öyle değil mi?
