Kobra’nın Gülen Yüzü Masalı
Kobra’nın Gülen Yüzü Masalı: Bir zamanlar, uzak bir diyarda, kocaman bir ormanın derinliklerinde Kobra adında bir yılan yaşarmış. Kobra, diğer yılanlardan farklıydı çünkü o, güler yüzlü bir yılandı. Ormanın diğer sakinleri, Kobra’nın gülen yüzünü gördüklerinde şaşırır ve hayretle ona bakarlardı.
Kobra’nın gülen yüzü, ona büyük bir hediye gibi verilmişti. Her sabah, ormanın çiçekleriyle konuşur, kuşların melodilerine eşlik ederdi. Kobra, etrafındaki her canlıya sevgi ve neşe saçardı. Ancak bu durum, ormanın kralı olan Aslan Kral’ın dikkatini çekmişti.
Aslan Kral, Kobra’nın gülen yüzünü kıskanmış ve onun mutluluğunu gölgelemek istemişti. Bir gün, Aslan Kral, ormanın büyücüsünden Kobra’ya lanetli bir büyü yapmasını istedi. Büyücü, Aslan Kral’ın isteğini yerine getirdi ve Kobra’nın gülen yüzü bir anda kayboldu.
Kobra, bir sabah uyanıp aynaya baktığında kendi yüzünde bir tebessüm göremedi. Neşesi gitmiş, yerine hüzün ve keder gelmişti. Diğer orman sakinleri, Kobra’nın değişimini üzüntüyle izlediler. Artık Kobra, ormanın en mutsuz yılanı haline gelmişti.
Bir gün, Kobra, derin bir kuyunun kenarına oturup kendi hâline ağlarken, karşısına minik bir fare çıktı. Fare, Kobra’ya üzgün halini görünce ona yardım etmek istediğini söyledi. Kobra, fareye olan minnettarlığıyla onun teklifini kabul etti.
Fare, Kobra’ya, mutluluğunun anahtarının içinde olduğu bir yolculuğa çıkması gerektiğini anlattı. Kobra, fareyle birlikte ormanın derinliklerine doğru yola çıktı. Yolda, birçok zorlukla karşılaştılar ancak Kobra, hiçbir zaman umudunu kaybetmedi.
Sonunda, fare ve Kobra, büyücünün yaşadığı gizemli mağaraya ulaştılar. Büyücü, Kobra’nın gülen yüzünü geri getirebilecek sihirli bir iksirin formülünü verdi. Ancak bu iksiri elde etmek için Kobra’nın içindeki gerçek mutluluğu bulması gerekiyordu.
Kobra, kendi iç dünyasına doğru bir yolculuğa çıktı. Geçmişteki sevinçlerini, dostluklarını ve neşeli anılarını hatırladı. İçindeki mutluluğun, dışarıdaki herhangi bir şeyden gelmediğini anladı. Sonunda, Kobra, içindeki gerçek mutluluğu buldu ve iksiri elde etti.
Kobra, iksiri içtiğinde bir anda gülen yüzü geri geldi. Ormanın diğer sakinleri, Kobra’nın tekrar neşe saçan bir yılan haline dönüştüğünü görünce sevinçle onu karşıladılar. Aslan Kral ise, kıskançlığının ne kadar yanlış olduğunu anladı.
Bu masaldan, iç mutluluğunun önemini ve dış etkenlerin gerçek mutluluğumuzu gölgeleyemeyeceğini öğrenebiliriz. Peki, senin içindeki gerçek mutluluk nedir? Onu bulmak için neler yapabilirsin?
